Układ zapłonowy tranzystorowy składa się z rozdzielacza z czujnikiem magnetycznym, modułu elektronicznego i cewki zapłonowej.
Podobnie jak klasyczny rozdzielacz, rozdzielacz bezstykowy posiada regulator odśrodkowy i podciśnieniowy (podciśnienie powoduje ruch zespołu "dysku magnetycznego z wypustkami").
Moduł elektroniczny przymocowany jest do korpusu za pomocą aluminiowej płytki, która zapewnia odprowadzanie ciepła. Funkcją modułu jest zamiana sygnału z generatora impulsów na sygnał sterujący. Moduł zawiera obwód generatora sygnału, kalkulator stałej energii, wzmacniacz wyjściowy z tranzystorem Darlingtona i element czasowy.
Cewka zapłonowa, specjalnie dobrana do układu, jest zamocowana do kolektora wydechowego.
Stanowisko
Część magnetyczna rozdzielacza, zwana generatorem impulsów, składa się z magnesu pierścieniowego zamocowanego czterema nitami na tarczy z czterema wypustkami (jeden na cylinder), i z cewki indukcyjnej.
Na wałku rozdzielacza zamocowana jest kolejna tarcza z czterema wypustkami.
Strumień magnetyczny w obszarze cewki zmienia się w zależności od ruchu występów tarczy obrotowej względem występów tarczy nieruchomej. Zmiana strumienia magnetycznego wzbudza siłę elektromotoryczną w cewce indukcyjnej. Siła ta osiąga maksymalną wartość w chwili, gdy strumień magnetyczny maleje z największą prędkością i nagle zmienia kierunek, tj. gdy wypustki znajdują się naprzeciw siebie.
Kalkulator modułu przelicza prędkość obrotową rozdzielacza, napięcie akumulatora i impedancję cewki tak, aby wartość energii wyjściowej była stała w każdym momencie.
Gdy generator rozdzielacza nie emituje już dodatkowych impulsów, tranzystor wzmacniacza zostaje zablokowany i odcina prąd w uzwojeniu pierwotnym cewki.