Jeśli chodzi o silnik Diesla, nie potrzebuje on układu zapłonowego wymaganego przez silniki benzynowe. W silnikach Diesla dochodzi do silnego sprężania zasysanego powietrza, któremu towarzyszy znaczny wzrost temperatury. Gdy paliwo jest wtryskiwane do sprężonego i ogrzanego powietrza, ulega samozapłonowi.
W zależności od konfiguracji, układ zapłonowy danych samochodów może być statyczny – bez rozdzielacza zapłonu przewody cewki zapłonowej są podłączone bezpośrednio do przewodów wysokiego napięcia świec zapłonowych. Bezrozdzielaczowy układ zapłonowy oznacza, że uzwojenie wtórne cewki zapłonowej generuje prąd o wysokim napięciu wymaganym do wyładowania iskrowego. To napięcie przez dystrybutor jest dostarczane z cewek do świec zapłonowych przewodami wysokiego napięcia.
Wszystkie silniki z układem wtrysku paliwa są wyposażone w układ zapłonowy sterowany przez tę samą jednostkę elektroniczną, co układ wtrysku paliwa.
Elektroniczna jednostka sterująca posiada wielopinowe złącze wtykowe, które umożliwia doprowadzenie zasilania do części układu wtryskowego i zapłonowego, jednocześnie odbieranie informacji z elementów tych układów (patrz ilustracje 1.0 i 1.0a).
1.0 Sygnały wejściowe do elektronicznej jednostki sterującej układu wtrysku i zapłonu
1 - jednostka sterująca układami wtrysku i zapłonu
2 - czujnik ciśnienia płynu hydraulicznego
3 - akumulator
4 - czujnik ciśnienia czynnika chłodniczego (jeśli podano)
5 - złącze diagnostyczne
6 - czujnik położenia pedału przyspieszenia
7 - czujnik położenia wału korbowego
8 - czujnik spalania stukowego
9 - czujnik prędkościomierza
10 - czujnik ciśnienia powietrza w kolektorze dolotowym
11 - potencjometr położenia przepustnicy
12 - jednostka sterująca automatycznej skrzyni biegów (w zależności od konfiguracji)
13 - czujnik temperatury płynu chłodzącego
14 - czujnik temperatury powietrza dolotowego
15 - sonda lambda (czujnik tlenu)
16 - sonda lambda (czujnik tlenu)
17 - czujnik prędkości obrotowej wału wejściowego
18 - immobilizer
19 - przekaźnik jednostki sterującej silnika
1.0a Siłowniki układów wtrysku i zapłonu
1 - jednostka sterująca układami wtrysku i zapłonu
2 - czujnik ciśnienia czynnika chłodniczego
3 - złącze diagnostyczne
4 - sonda lambda (czujnik tlenu)
5 - sonda lambda (czujnik tlenu)
6 - przekaźnik jednostki sterującej silnika
7 - immobilizer
8 - pompa paliwowa
9 - podgrzewacz przepustnicy
10 - wtryskiwacze paliwa
11 - komputer pokładowy
12 - regulator prędkości biegu jałowego silnika krokowego
13 - blok cewek zapłonowych
14 - elektrozawór przedmuchu adsorbera
15 - lampka sygnalizacyjna stanu silnika
16 - obrotomierz
17 - przekaźnik turbosprężarki (jeśli podano)
Cewki zapłonowe są wykonane w postaci bloku stykowego zamontowanego na głowicy cylindrów.
Pamięć jednostki sterującej układami wtrysku i zapłonu zawiera dane parametryczne określone podczas badań laboratoryjnych i drogowych silnika. Jednostka sterująca steruje cewkami zapłonowymi poprzez podanie odpowiednich impulsów z czujnika położenia wału korbowego, który odczytuje liczbę obrotów wału korbowego. Ponadto jednostka sterująca otrzymuje informacje z czujników temperatury płynu chłodzącego i temperatury powietrza dolotowego, a także potencjometru kąta przepustnicy.
Potencjometr przepustnicy informuje elektroniczną jednostkę sterującą o położeniu przepustnicy, która może zamknąć otwór dolotowy, otworzyć go częściowo lub całkowicie. Na podstawie otrzymanych informacji elektroniczna jednostka sterująca określa tryb przyspieszania i zwiększania prędkości, hamowania lub wymuszonej pracy na biegu jałowym.
Elektroniczna jednostka sterująca oblicza kąt wyprzedzenia zapłonu, ustawia czas ładowania cewki zapłonowej w zależności od prędkości obrotowej silnika, określa napięcie akumulatora oraz napięcie na obu uzwojeniach cewki.
Uwaga! Prawdopodobieństwo uszkodzenia drogich elementów układu przy samodzielnym wykonywaniu prac naprawczych i regulacyjnych jest bardzo duże, dlatego zalecamy powierzenie wszelkich prac związanych z układem zapłonowym specjalistycznemu warsztatowi.
Aby uniknąć porażenia prądem wysokiego napięcia podczas pracy, należy przestrzegać następujących zasad:
- A) osoby z rozrusznikiem serca nie mogą pracować z elektronicznymi układami zapłonowymi;
- B) nie dotykaj ani nie odłączaj przewodów układu zapłonowego i nie uruchamiaj silnika rozrusznikiem, gdy silnik pracuje;
- V) prace nad systemem są dozwolone tylko przy wyłączonym silniku i wyłączonym zapłonie;
- G) podłączanie i zdejmowanie oprzyrządowania jest dozwolone tylko przy wyłączonym silniku i wyłączonym zapłonie;
- D) podłączenie lampek kontrolnych do zacisków cewki zapłonowej jest niedozwolone;
- mi) nie uruchamiaj silnika rozrusznikiem, jeśli wszystkie części układu zapłonowego nie są zainstalowane;
- I) nie wykonuj pomiarów przy pracującym silniku lub kręcąc rozrusznikiem, jeśli wymaga to podłączenia jednego z przewodów «masa» (-);
- H) Nie podłączaj przewodów wysokiego napięcia do «waga» (-).
Uszkodzone części układu zapłonowego mogą powodować nieprawidłowe działanie silnika.
Jeśli silnik pracuje słabo, przyczyną może być nieprawidłowe działanie czujnika położenia wału korbowego, cewki zapłonowej lub jednostki sterującej.
Jeżeli silnik w ogóle nie pracuje, ale podstawowe funkcje układu zapłonowego są sprawne, to awaria automatycznego ustawiania zapłonu może być przyczyną awarii silnika. Taka awaria może zostać wykryta i naprawiona tylko przez warsztat, ponieważ w tym przypadku potrzebne jest oprzyrządowanie, za pomocą którego sporządzany jest odpowiedni schemat, który pozwala szybko wykryć błąd w ustawieniach.
Zasadniczo układ zapłonowy jest zaprojektowany z myślą o długiej żywotności i nie wymaga konserwacji. Wystarczy regularnie wymieniać świece zapłonowe.